ولایت پذیری اهل بیت( عباس بن علی علیه‌السلام)
اگر به رفتار و گفتار صحابی و اهل بیت اباعبدلله علیه‌السلام در قیام عاشورا توجه کنیم می بینیم که در میان اهل بیت پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم تنها شخصیتی که در عین حال بیشترین قرابت را به اباعبدلله علیه‌السلام داشته ولی از ارائه جزئی ترین پیشنهاد ها و خط مشی ها به امام زمان خویش امتناع ورزیده اباالفضل العباس علیه‌السلام است که می توان گفت ایشان برخلاف محمد بن حنفیه، ابن عباس، عبدلله بن جعفر، ام سلمه و…… مطیع محض امر ولایی امام زمان خویش است نمونه های زیادی از ولایت پذیری را در رفتار وگفتار عباس بن علی علیه‌السلام می‌توان مشاهده کرد.
1-عصر روز نهم محرم، زمانی که شهر به لشگریان خود امر کرد تا به سوی خیمه آل رسول‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم حمله کنند، اباالفضل علیه‌السلام به همراه بیست نفر از یاران به امر برادر خویش رهسپار میدان شده تا از تحرکات دشمن اطلاع یابند دشمن گفت: امر امیر است که یا به فرمانش در‌آئید یا آماده جنگ شوید. حضرت عباس علیه‌السلام از یاران همراه خویش خواست که شتاب نکنند و آن قوم را موعظه کنند تا او به سوی اباعبدلله علیه‌السلام بازگردد و از امام کسب تکلیف نماید.
درسی که می‌توان گرفت: اولا: حضرت عباس علیه‌السلام بدون هیچ گونه امتناعی امر ولای امام زمان خویش را لبیک گفت. ثانیا: وقتی در برابر سپاه دشمن قرار گرفت در برابر آنها خود سرانه و با شتاب عمل نکرد بلکه به سپاهیان خودی فرمود که در مبارزه شتاب نکرده و قوم را موعظه کنند تا او از امام زمان خویش کسب تکلیف کند.
2-ولایت پذیری دیگر عباس علیه‌السلام در شب نهم و ردّ امان نامه‌ای بود که شمر آورد؛ وقتی که شمر در برابر خیام ایستاد و فریاد زد: پسران خواهران ما کجایند؟ عباس‌علیه‌السلام و برادرانش عمداً پاسخ ندادند اباعبدلله فرمود علیه‌السلام اگر چه او فاسق است ولی پاسخش را بدهید.
پرسیدند که ای شمر چه می خواهی؟ گفت شما در امن و امان هستید عباس علیه‌السلام فرمود خداوند تو و امان نامه‌ات را لعنت کند تو به ما امنیت می‌دهی و حال اینکه فرزند رسول خدا در امن و امان نباشد.
درسی که می‌توان آموخت: عباس‌علیه‌السلام به حق به وعده خود در ولایت پذیری امام زمان خویش وفادار بود و به همگان راه و رسم مردانگی و وفا را آموخت(1)
[1] نظری منفرد،علی- قصه کربلا ص 240 با تلخیص